Maak van 8 mei weer een jaarlijkse viering
In België was 8 mei tot in de jaren zeventig een vrije dag. Elders in Europa, zoals in Frankrijk of Nederland, viert men wel nog steeds uitdrukkelijk de overwinning op de nazi’s en hun bondgenoten. Men herdenkt op die manier ook het herstel van onze vrede en democratie.
Nog gezwegen van onze vrijheid. Ook die van kunstenaars.
Zij nemen nu mee het voortouw om op 8 mei ook hier opnieuw gepaste eer te bewijzen aan al onze verzetshelden en burgers die de overwinning op de nazi’s hebben bevochten. Maar ze willen ook onze kwetsbare vrijheid zelf eren. Met voorstellingen en voordrachten, discussies en concerten, interviews en documentaires.
Uiteraard begint de herdenking bij 8 mei 1945, en wat die bevrijding toen heeft betekend. Maar even belangrijk is: wat leert die dag ons vandaag? Zonder die tweede stap heeft herdenken weinig zin.
Maak van 8 mei een culturele herdenking
‘Vrij op 8 mei’ is een platform, geen centraal geleide organisatie. Diverse Belgische cultuurhuizen, Nederlands- en Franstalige, organiseren op 8 mei zelf hun eigen avond. Er wordt gestreefd naar eenzelfde aanvangsuur, dat wel. En elk jaar wordt één centrale tekst voorgesteld, waarmee acteurs en dramaturgen aan de slag kunnen. Voorlezen of spelen, in zijn geheel of slechts gedeeltelijk. Al dan niet aangevuld met een debat, een getuigenis of een lezing. Alles kan.
In de hoop dat, jaar na jaar, ‘Vrij op 8 mei’ verrassend blijft en telkens groter wordt. Doordat mettertijd ook scholen en musea en bibliotheken en universiteiten meedoen.
Voor de eerste editie wordt als centrale tekst Hitler is dood naar voor geschoven. Dit script van Stijn Devillé is gebaseerd op de Processen van Neurenberg, het won de Toneelschrijfprijs van de Nederlandse Taalunie en er is een Franse vertaling voorhanden. Bij latere edities zal ook vertrokken worden van Franstalige teksten, die dan in Vlaanderen in het Nederlands worden gebracht.